5 vragen aan... Hannelore Strik van Omgevingsberaad Waddengebied

1. Wie ben je en wat doe je?

Ik ben Hannelore Strik en ik werk als strategisch adviseur voor het Omgevingsberaad Waddengebied (OBW).  Als secretariaat van het OBW houden we op Rijks- en regionaal niveau in de gaten wat er allemaal speelt en wat invloed kan hebben op het Waddengebied. We werken vanuit de Agenda voor het Waddengebied 2050. Met deze agenda bieden het Rijk en de provincies, samen met gemeenten, waterschappen, natuurorganisaties en het bedrijfsleven, een gezamenlijk richtinggevend en integraal perspectief op de ontwikkeling van het Waddengebied. Met de Agenda wordt de verbinding gelegd tussen de verschillende opgaven in het gebied.

Daar waar het kan bijdragen aan de uitvoering van de Agenda brengen we mensen en organisaties met elkaar in gesprek of gaan zelf het gesprek aan. We kijken daarbij of het onderwerpen betreft waar een advies vanuit het Omgevingsberaad kan helpen met het realiseren van de doelen uit de Agenda. Wij doen dit in opdracht van en in overleg met de stakeholders uit het Omgevingsberaad. Hierin zijn de sectoren zeehavens, natuur & milieu, toerisme en recreatie, wetenschap, landbouw en visserij vertegenwoordigd. Het waardevolle van het Omgevingsberaad is dat het een plek is waar overheden en stakeholders met elkaar het gesprek aan kunnen gaan. Waarbij de overheden kunnen horen wat er precies speelt bij belanghebbenden en waarbij de stakeholders voorbij hun eigen belangen kijken hoe zij zich verhouden tot de gezamenlijke Agenda.

2. Hoe kijk je terug op de voorbereiding van de startbijeenkomst van PAWOZ?

Ik was betrokken bij de voorbereiding van de dag en heb in het bijzonder het perspectief van de stakeholders ingebracht. Wat mij opviel was dat het projectteam in de voorbereiding hier echt voor open stond. Samen hebben we gezorgd voor meer focus op het realiseren van maatschappelijk draagvlak tijdens de bijeenkomst. Mijn betrokkenheid bij de dag komt voort uit een advies van het Omgevingsberaad aan de minister van EZK. Het advies van het OBW leidde tot de inzet van de Waddengovernance voor besluitvorming binnen PAWOZ.

3. En hoe kijk je terug op de dag zelf?

Ik kijk met een positief gevoel terug op de startbijeenkomst. Sowieso omdat het voor mij een van de eerste grote bijeenkomsten was na coronatijd. Mensen met wie ik digitaal heb samengewerkt kon ik nu echt ontmoeten. Op de dag zelf was er een mooi evenwicht tussen technische haalbaarheid en maatschappelijk draagvlak, wat tot goede gesprekken leidde. Ook werd duidelijk dat een gelijk kennisniveau belangrijk is. Weten van elkaar hoe het precies zit. De materie was voor mij vrij nieuw, maar al snel kwam ik er achter dat als we het hebben over ‘een stroomkabel’,  we het aan de wal ook hebben over allerlei omvormers en centrales die voor energie moeten zorgen als de wind niet waait. Misschien logisch, maar het gaf mij een andere kijk op de opgave. Verder werd duidelijk dat het belangrijk is dat in een participatieproces spelregels en prioriteiten aan de voorkant helder zijn. Vooraf helderheid over hoe je verschillende opties beoordeelt en komt tot een integrale afweging voorkomt discussie achteraf.

4. Wat zijn jouw verwachtingen van PAWOZ?

Als ervaringen uit het verleden iets zeggen over de toekomst, dan heb ik wel vertrouwen in het vervolg. Dat zou voor het OBW betekenen dat er ruimte blijft om het gesprek aan te gaan over het proces en de verwachtingen. Dat kan ook haast niet anders, omdat het OBW onderdeel is van de Waddengovernance. Een uitdaging voor het OBW is om zich goed te positioneren in de besluitvorming en duidelijk te maken waar het wel en niet van is. Je kunt van het OBW verwachten dat het adviseert op basis van de input van de stakeholders en vanuit de gezamenlijk vastgestelde Agenda Waddengebied 2050. Het OBW is er niet om te zorgen dat alle stakeholders met één inhoudelijke reactie komen. De individuele stakeholders hebben hun eigen belangen en rol in het proces.

5. Waar liggen volgens jou nog de grootste uitdagingen / opgaven de komende 2 jaar?

Een grote uitdaging is het zo vormgeven van een ingewikkeld besluitvormingsproces als PAWOZ dat de betrokkenheid van partijen de hele periode hoog blijft. De deelnemers van de startbijeenkomst kwamen met een aantal gelijksoortige opmerkingen. Die opmerkingen gingen over een gelijk kennisniveau en het open delen van informatie. Ook ging het om duidelijkheid over het besluitvormingsproces en afwegingen. Stel dat er gewerkt wordt met verschillende themagroepen. Hoe komen die stukken bij elkaar en hoe leiden die tot een integraal besluit? Besluitvorming mag in die zin geen black-box zijn, wat zou betekenen dat je er aan de voorkant vijf adviezen van vijf werkgroepen in stopt en aan de achterkant er een besluit uitkomt, waarvan niet duidelijk is hoe dat besluit precies tot stand gekomen is. Ik hoop dat men een goede weg vindt om aan die breed gedragen opmerkingen tegemoet te komen.