FAQ Overig

Op zee geproduceerde elektriciteit wordt via het elektriciteitsnetwerk door Nederland verspreid. In 2030 zullen alle beoogde windparken op zee in totaal circa 90 terawattuur (TWh) aan elektriciteit produceren. Dat is ongeveer 75 procent van ons huidige elektriciteitsverbruik. Het is goed mogelijk dat de elektriciteit die u gebruikt (deels) door windparken op zee wordt opgewekt. De kans hierop zal de komende jaren toenemen door de grotere energieproductie op zee. Omdat alle in Nederland geproduceerde elektriciteit via hetzelfde elektriciteitsnetwerk wordt verspreid kan niet met zekerheid gezegd worden of de elektriciteit uit uw stopcontact van zee komt. Meer informatie.

Één windturbine op zee van 10 MW levert per jaar circa 46.000 MWh. Een gemiddeld huishouden in Nederland verbruikt per jaar ca. 2.450 kWh, zie dit rapport van het Centraal Bureau Voor de Statistiek. Dat betekent dat 1 turbine van 10 MW genoeg elektriciteit levert voor ruim 18.000 huishoudens.

Vertaald naar alledaagse elektrische apparaten levert 1 windturbine van 10 MW genoeg elektriciteit om een uur lang:

· 2675 waterkokers (met een vermogen van 2000 W) te laten koken;

· 5350 klapboormachines (met een vermogen van 1000 W) te laten draaien;

· 53500 straatlantaarns (met een vermogen van 100 W) te laten branden;

· 3567 wasmachines (met een vermogen van 1500 W) te laten draaien;

· 1783 frituurpannen (met een vermogen van 3000 W) te laten frituren.

Om ook elektriciteit te kunnen gebruiken als de zon niet schijnt of de wind niet waait moeten we ons elektriciteitssysteem flexibeler en slimmer maken. Daarvoor is er energie nodig die niet uit wind of zon komt en waarvan de beschikbaarheid ook niet afhankelijk is van het weer (het zogenoemde regelbare vermogen). Het elektriciteitssysteem kan in de toekomst op een aantal manieren met CO₂–vrije regelbare productie worden gevoed: met elektriciteit uit CO₂-vrije waterstof of uit andere hernieuwbare bronnen zoals biomassa en groen gas, uit kernenergie, of uit fossiele bronnen waarbij CO₂ wordt afgevangen. Anderzijds kunnen ook meer en grotere verbindingen tussen ons energiesysteem en dat van omringende landen en opslag/buffering van energie ons helpen om de fluctuaties in de beschikbaarheid van zonne- en windenergie te helpen opvangen. Ten slotte kunnen we slimmer omgaan met ons energiegebruik: bijvoorbeeld door de was te doen we wanneer de zon schijnt en elektrische auto’s of fietsen op te laden wanneer het waait.

De windturbines staan stil op het moment dat er onderhoud nodig is. Windturbines zetten zichzelf dan automatisch in een ‘onderhoudsstand’. Ze komen op deze manier in een veilige inactieve stand.

Niet alle weersomstandigheden laten het onderhoud op zee toe: de temperatuur, windsnelheid en -richting, golfhoogten en andere factoren spelen hierbij een belangrijke rol.

Als het onderhoud afgerond is, worden de windturbines weer één voor één in gebruik genomen en op die manier wordt de elektriciteitsproductie weer hervat.

Voor de meest actuele informatie per windpark, verwijzen wij u door naar de betreffende vergunninghouders. Meer informatie.

Een hoeveelheid energie wordt uitgedrukt in Joule (afgekort: J).

De hoeveelheid energie die per seconde wordt opgewekt of verbruikt, ook wel aangeduid als het vermogen, wordt uitgedrukt in Watt (1 Watt = 1 Joule per seconde, ofwel J/s).

Grote hoeveelheden worden aangeduid met de voorvoegsel kilo, mega, giga, tera en peta:

Op onze elektriciteitsrekening betalen we voor elke kilowattuur (kWh) die we verbruiken. 1 kWh = 3.600.000 Joule, ofwel 3,6 megajoule (MJ).

Een windpark met een vermogen van 750 MW levert, indien deze een jaar lang op vol vermogen zou draaien (750 MW x 8760 uur = 6,57 miljoen MWh = 6,57 TWh. Dit is gelijk aan 6,57 x 3,6 = 23,65 PJ.

Omdat het niet het hele jaar hard waait is de jaarlijkse energieproductie in de praktijk ongeveer de helft van deze waarden, ofwel circa 3,3 TWh of ongeveer 11,8 PJ. Wil je weten wat je met de energie van een windturbine kunt doen kijk dan hier.

De aanwezigheid van windparken leidt ertoe dat er minder vrije open zee is. Scheepvaartverkeer wordt daardoor meer gedwongen gebruik te maken van vaste scheepvaartroutes. Daardoor wordt het op die routes drukker.

Toch neemt door de toegenomen drukte op zee het risico op aanvaringen tussen schepen onderling maar in beperkte mate toe. Het risico op aanvaringen en aandrijvingen met windturbines neemt sterker toe. De aandrijving door het in een storm op drift geslagen schip Julietta D in januari 2022 is daarvan een bekend voorbeeld.

Om de scheepvaartveiligheid van windparken op zee te borgen of zo mogelijk te verbeteren, worden maatregelen getroffen. Dit zijn enerzijds maatregelen in en rondom de windparken om ongelukken te voorkomen, zoals het plaatsen van sensoren op de windturbines om zicht te krijgen op de scheepvaart, het uitbreiden van toezicht en handhaving door de Kustwacht en het door de Kustwacht introduceren van een vorm van verkeersbegeleiding vanaf 2025.

Anderzijds worden er ook maatregelen getroffen om in noodsituaties sneller hulp te bieden, bijvoorbeeld door extra sleep- en bergingscapaciteit en extra inzet voor zoek- en reddingactiviteiten. Ten slotte hebben ook de kapitein en rederij van een schip een verantwoordelijkheid voor het veilig varen en voor anker gaan op zee.

Meer informatie vindt u op het Noordzeeloket

De prijsontwikkeling op de energiemarkt bepaalt welke energie opties worden ingezet. Daarbij zal de elektriciteitsprijs in de toekomst meer dan tot nu toe fluctueren van nul of zelf negatieve prijzen (als er veel wind- en zonne-energie beschikbaar is en relatief weinig vraag) tot heel hoge prijzen bij relatieve schaarste. Het hangt af van de beschikbaarheid en kosten van deze opties, maar ook van het type energiecontract dat de consument afsluit (vaste of variabele tarieven) wat dit betekent voor de gemiddelde kilowattuurprijs die de consument betaalt.

De beschikbaarheid van windenergie is variabel, maar wel voorspelbaar. De voorspelbaarheid maakt het mogelijk om bij tekort of overschot aan windenergie in te spelen met de energie opties die al beschikbaar zijn of nog in ontwikkeling zoals, vraagsturing, energieopslag, energieverbindingen met het buitenland, en regelbaar vermogen via bijvoorbeeld gascentrales. Meer hierover vind je onder de vraag ‘Hoe zorgen we voor voldoende elektriciteit als het windstil is en de zon niet schijnt?’