Waarom windenergie als energiebron?

Wind op zee voorziet in een aanzienlijk deel van de elektriciteitsbehoefte van onze huishoudens en de industrie. Maar naast elektriciteit gebruiken we ook olie en gas voor verwarming van gebouwen en in de industrie. Voor de industrie is het nodig om de huidige fossiele brandstoffen en grondstoffen te kunnen vervangen door duurzame energie en ‘groene moleculen’, zoals groene waterstof. Daarvoor kan de elektriciteit uit windparken worden gebruikt. Ook na 2030 zijn nieuwe windparken gepland en worden die naar verwachting gebouwd.

Beter voor het klimaat en het milieu

Wind op zee is een manier van elektriciteitsproductie die vriendelijk is voor het klimaat. Er komen over de gehele levenscyclus van een windpark meerdere gassen vrij die een opwarmend effect hebben op het klimaat, deze noemen we broeikasgassen. Als deze totale uitstoot van broeikasgassen wordt uitgesmeerd over de productie van stroom over de gehele levensduur van een windpark op zee, dan staat het opwarmend effect gelijk aan dat van ongeveer 10 gram CO₂ per geproduceerde kilowattuur (kWh) elektriciteit. Dat is ongeveer veertig keer minder dan bij de productie van elektriciteit in een Nederlandse aardgascentrale. En zelfs tachtig keer minder dan bij de elektriciteitsproductie in een Nederlandse kolencentrale. Kolen- en gascentrales produceren nu nog de meeste elektriciteit in Nederland.

Naast een vermindering van de uitstoot van CO₂ bespaart de elektriciteitsproductie van wind op zee ook de uitstoot van andere stoffen die het milieu belasten. Onderstaande tabel geeft de jaarlijkse elektriciteitsopbrengst en vermeden uitstoot weer van een windpark bestaande uit bijvoorbeeld 76 turbines van elk 10 megawatt (MWh). De jaarlijkse elektriciteitsopbrengst bedraagt circa 3,5 miljoen megawattuur (MWh). Dit is genoeg om ruim 1 miljoen huishoudens van stroom te voorzien. Vergeleken met de productie van dezelfde hoeveelheid elektriciteit in (een voor Nederland gemiddelde mix van) kolen- en gascentrales bedraagt de jaarlijkse besparing van CO₂-uitstoot ca. 2,2 miljoen ton. Verder bespaart het Verder bespaart het windpark zo’n 1.000 ton aan stikstofoxiden (NOx) en 800 ton zwaveldioxide (SO2).

Klimaateffect van de productie van een windturbine zelf

Het produceren, transporteren, onderhouden en verwijderen van een windturbine kost een bepaalde hoeveelheid energie. Hoe lang duurt het precies voordat een windturbine die energie zelf geproduceerd heeft? Daar zijn verschillende onderzoeken naar gedaan. Allemaal zijn ze het erover eens dat deze ‘terugverdientijd’ maar een fractie is van de gemiddelde levensduur van een windturbine. Volgens het ene academische onderzoek is de ‘terugverdientijd’ bijvoorbeeld 5,2 tot 6,4 maanden, volgens het andere 6 tot 9 maanden. Voor deze resultaten keken onderzoekers echter uitsluitend naar windturbines op land. Het bedrijf Siemens bestudeerde zowel (twee) windparken op land als (twee) windparken op zee. Het concludeerde dat de windparken op land een terugverdientijd hadden van 4,5 tot 5,5 maanden en de windparken op zee er 9,5 tot 10,5 maanden over deden. Die langere terugverdientijd voor windparken op zee heeft waarschijnlijk te maken met de extra energie die gaat zitten in de productie van de fundaties, het transport en de aanleg van kabels op zee.

De levensduur van een windturbine op zee is ongeveer 25 tot 30 jaar. Daarvan is dus ongeveer 6 tot 9 maanden nodig om het klimaateffect van de productie van de turbine zelf teniet te doen.